بر بلندای کوه بیل

دوستان گرامی تصمیم گرفتم برای آشنایی شما عزیزان راجع به پوشش گیاهی منطقه فامور و خصوصاً روستاهای مالکی نشین حاشیه دریاچه پریشان چند کلمه ای بنویسم .

می توان پوشش گیاهان خودرُو در حوزه دهستان فامور را در 3 بخش دسته بندی کرد:

1- حاشیه دریاچه : درختان گِز با برگهای سوزنی در کرانه دریاچه به وفور یافت می شوند . در حال حاضر که دریاچه از آب تهی شده است این فراوانی بیشتر شده و قسمت قابل توجهی از سطح دریاچه به اشغال درختان گز درآمده که ارتفاع آنها در برخی نقاط به 2/5 الی 3متر می رسد.

ادامه مطلب...

از جادّه ی فامور که به سمت روستاهای حاشیه دریاچه ی پریشان (که یادش بخیر!)حرکت می کنی در سمت راست کوه استوار ی تورا همراهی می کند که رشته ای است از سلسله جبال زاگرس . حوالی روستای دهپاگاه که می رسی چنانچه بیشتر کوه را برانداز کنی حفره ای را به وضوح در ریشه کوه بالا مشاهده می کنی که به غار دیو کن و یا کِر(ker)فرهاد معروف است.

مشاهده غار دیو کن از ارتفاعات مشرف به روستای هلک (چات سفید) ادامه مطلب...

وقتی پس از سالیانی دگر بار به بهانه ی دیدار دوباره ی دیوارهای ستبر و سربه فلک کشیده ی کوه بالا (رشته ای از رشته کوههای زاگرس در شمال دریاچه پریشان)و تماشای "غار دیو کَن " خودرا به پای" زرد "رساندم ، با صحنه های غم انگیزی متوجه شدم که  در تصورم نمی گنجید! ادامه مطلب...

(طایفه مالکی)  بیشتر از روستاهای دیگر منطقه دامپروری داشته و نیمه اسکانند. یعنی چند ماه از سال را به منطقه سردسیری “کوه بیل” در شرق دشت ارژن کوچ می کنند..مسیر کوچ این طایفه از گرمسیر به سرحد (ییلاق)بدین صورت است که از کوره راه صعب العبور کوهستانی که در رشته کوه شمالی منطقه قرار دارد و از شمال روستای هلک می گذرد به نام "شُولَکُون"(sulakun)با بار وبنه و احشام گذشته و از کوه "چِنگ " (...)جنوبی سرازیر شده وارد دشت پشت کوه که خود حد فاصل بین این کوه و کوه چنگ شمالی است به نام "دشت برم "می شوند. ادامه مطلب...