16تیرماه 94بود که بواسطه بی مبالاتی برخی افراد بی مسئولیت ،آتش به جان جنگلهای غرب کوه بیل افتاد .هکتارها درخت جنگلی و بوته و سایر نباتات خودرو و همچنین باغستانهای قدیمی انگور اهالی (کادرویشی های مالکی )که براحتی قابل احیا و بهره برداری بود در آتش سوخت .خدا می داند چه اندازه ازسایر جانداران وحیوانات وحشی منطقه من جمله گراز و گرگ و گربه سانان و خرگوش و خزندگان و حشرات در این آتش گرفتار و نابود شدند .
آن موقع یادداشتی با این مضمون :کوه بیل غرق در آتش* چه کسی فریادرس است؟ در این وبلاگ گذاشتم که برخی سایت ها و مجلات نیز لطف کردند و آن را پوشش دادند . خصوصاً جا دارد همین جا از گردانندگان محترم سایت وزین" کازرون نما" که دراین خصوص همکاری نمودند تشکر کنم .البته بومیان منطقه و گروههایی از بستگانشان که در شیراز ساکنند(خانواده های صادقی ،مهبودی ،مرادی ،باباخانی، اسدپور و دیگر بستگان...)پس از شنیدن خبر به منطقه شتافتند و با حمایت تیم های اعزامی از سازمان منابع طبیعی و جنگل داری علیرغم نبود امکانات مهار آتش و امکانات سکونت و آب و غذا انصافا برای نجات جنگل از خود گذشتگی نشان دادند که ازهمه آنها لازم است تشکر شود.
عکس ها از : غلامحسن مهبودی
دوستان گرامی تصمیم گرفتم برای آشنایی شما عزیزان راجع به پوشش گیاهی منطقه فامور و خصوصاً روستاهای مالکی نشین حاشیه دریاچه پریشان چند کلمه ای بنویسم .
می توان پوشش گیاهان خودرُو در حوزه دهستان فامور را در 3 بخش دسته بندی کرد:
1- حاشیه دریاچه : درختان گِز با برگهای سوزنی در کرانه دریاچه به وفور یافت می شوند . در حال حاضر که دریاچه از آب تهی شده است این فراوانی بیشتر شده و قسمت قابل توجهی از سطح دریاچه به اشغال درختان گز درآمده که ارتفاع آنها در برخی نقاط به 2/5 الی 3متر می رسد.
وقتی پس از سالیانی دگر بار به بهانه ی دیدار دوباره ی دیوارهای ستبر و سربه فلک کشیده ی کوه بالا (رشته ای از رشته کوههای زاگرس در شمال دریاچه پریشان)و تماشای "غار دیو کَن " خودرا به پای" زرد "رساندم ، با صحنه های غم انگیزی متوجه شدم که در تصورم نمی گنجید! ادامه مطلب...
دوستان عزیز همانطور که در نوشته های قبلی به عرض رساندم یکی از اهداف اصلی ایجاد این وبلاگ شناساندن منطقه ی فامور و خصوصا طایفه ی مالکی و سکونت گاه آنان یعنی کرانه های دریاچه ی پریشان و کوهستان زیبای کوه بیل و حد فاصل آنهاست که سابقا از طریق کوچ طی می شد . من بعد نیز به فراخور حال و در حد بضاعت انشاالله مطالبی را جهت علاقه مندان به این منطقه تقدیم خواهم کرد: نوشته کوتاه زیر از همین مقوله است.
عمده ی کرانه ی شمالی دریاچه پریشان را به ترتیب روستاهای “پریشانparishan“، “هلکhelak،” دهپاگاه dehpagah” و روستای “قلات نیلوqalat niloo“در برگرفته است که مجموع این ها را طایفه ی مالکی گویند . ادامه مطلب...