بر بلندای کوه بیل

این شعر را از وبلاگ جناب آقای عزیزقلی باقری نسب برایتان انتخاب کرده ام که انشاالله مورد پسندتان واقع شود.در این شعر ، سراینده یادنموده از زمانی که بخش قابل توجّهی از مردم در روستاها زندگی می کردند و بعدها بواسطه پیش آمدن شرایط گوناگون راهی شهرها وبالتبع با مشکلات خاص زندگی شهری درگیر شده اند.در آخر شعر اشاره شده به بازیهای محلّی کودکان در آن زمانها .

همین جا لازم است به عرض برسانم گویش مردم فامورشهرستان کازرون و خصوصاَ طایفه مالکی تاحدّ قابل توجهی به گویش مردم لُرزبان منطقه ممسنی شباهت داردکه برخی واژه های این شعر ازآن بی نصیب نمانده است.  

بیاد قدیم

حالم امشب دوباره گشت بارانی     می چکد اشک روی گونه پنهانی 

دلم  امشب  بیاد قدیم  افتاد      باز" درویش"(1)در گلیم   افتاد 

  با دلی پر ز غصّه و تشویش   کودکی قصّه گو  ز" کادرویش"(1)

کودکی باچراغ دریایی (2)    بی   خبر ازتمام  زیبایی

 پسرک ز پشت کوه آمد       دلش از رنج ره درستوه آمد

 مادر  او را  "عزیز "  نامیده         تن خود را به شعر مالیده

 دردلش شوق شهد فالوده(3)        بی خبر زین هوای آلوده

آسمانی قشنگ و چرا غانی            هدیه ام داده بود ارزانی

تنگ دستی اگر چه در ده بود       لیک آدم چه دیر می فرسود

  یاد داری"بریزه"(4)و"گل برد"(5)هست یادت زبازی" فِل بَرد"(6)

 بس پسین ها(7)"هِدوهدو"(8)کردیم/مشک و"مشکول"(9)خویش" دوُ"کردیم

 راستی تو هم "کُلَه بَروُ" (10)کردی       گل شب بو پسین بو کردی

 دوستم از کله برو چه میدانی        گر بگویم ز خویش می مانی

 بازی دیگریست "قلعه زنان" (11)     قلعه ای گرد هم زجور زمان 

 قلعه قلعه، فارغ از غم رنج     می نمودیم چون شه شطرنج

 قصه ی بار و مرد غافل بود      زیر بارست هر که جاهل بود

بازی استخوان و قصه ی "گو"(12)پشت سر بود دزدکی شب رو

 بایدت که زود می بردی     یا که اندر شکست می مردی

بزنم نغمه ای به سازاصیل   سازی ازجنس ساق "خَسیل"(13)

  کاش می شد دوباره یک جمعه / همه باهم کنیم "آغا دمبه"(14)

عزیزقلی باقری نسب93/9/9

کادرویش"(1) : کِی(کلانتر-بزرگ ) جدّ بنکوی کادرویشی از طایفه مالکی *  چراغ دریایی (2) : فانوس *فالوده(3) : فالوده شیراز*  بِریزه"(4) : صمغ درخت بنه - کُندر *"گل برد"(5)* " فِل برد"(6): سنگ ایستاده /بازی تیمی بچه های روستا که هر تیم  با نشاندن سنگهایی بعنوان سربازدر مقابل تیم دیگر به نوبت آنها راهدف قرار می دادند ...  *پسین ها(7) : عصرها*  "هِدوُهدو" (8):عبارتی که دربازی بکاربرده می شد *"مشکول"(9) : مشک کوچک *دو :دوغ*  " کُلَه برو" (10): کلاه برو ن/بازی تیمی بچه های روستا *  "قلعه زنان"(11) : بازی تیمی بچه های روستا * "گو"(12) : گاو * "خَسیل"(13 )ساقه نازک بوته های غلّه که کودکان با آن سوتک درست می کردند  * "آغا دُمبه "(14) :نوعی  بازی تیمی بچه های روستا درآن زمان که اعضای تیم به ردیف می ایستادند و هرنفر برای حفظ خود از حمله دشمن ، قسمتی از لباس نفر جلو را در دست می گرفت و...