بر بلندای کوه بیل

 دوستان !موضوعی را که می خواهم با شما درددل کنم راجع به "سیاست" است.موضوعی که با جزئ جزئ زندگی روزانه ما عجین شده است. نمی دانم چقدر با بنده هم عقیده هستید ولی چون بالشخصه ناملایمات زیادی را بواسطه این واژه نامیمون متحمل شده ام تصمیم گرفتم مطلب را با شما عزیزان هم در میان بگزارم.

 چقدر خوب بود وقتی به صحرا می رفتیم دیگر بحث سیاسی در کار نبود. وهمچنین وقتی به استخر می رفتیم، به پارک می رفتیم به باشگاه می رفتیم ،وقتی به ماهی گیری می رفتیم ،به کوه می رفتیم ،به عروسی می رفتیم ودرب نانوایی و.......همه ی دیگر وقتهای برنامه زندگی که میشود از آن لذت برد.

بنده نظرم این نیست که شناخت از محیط پیرامون خود نداشته باشیم.نه، اتفاقا این راخیلی هم لازم می دانم . بلکه معتقدم جای سیاست بایستی از دیگر مقولات زندگی مردم جدا باشد و بهتر بگویم فرهنگ آن ، طوری سامان داده شود که فقط درجای خودش به آن پرداخته شودو مثل هوا نباشد که درهمه جا وجود داشته باشد.

شما هم حتما اطلاع داریدکه ،چه خویشاوندیها ،رابطه ها ،دوستیها و...که در پرتو این واژه ی بی رحم "سیاست"ازهم گسیخته نشده اند وبازهم می شوند.آیا واقعا مردم دیگر کشورهای دنیا هم این قدر بیکارند که از رفتگرشان تا .... سیاسی دان باشد؟من که گمان نمی کنم . قصدم جسارت به عزیزان محترم زحمتکش در شهرداریها نیست بلکه می خواهم عرض کنم شاید درگیر کردن آحاد مردم در سیاست چندان به صلاح وپسندیده نباشد.

براستی دوستان! چرا درصد زیادی از مباحثات سیاسی ما به ناخوشنودی وناراحتی یکی از طرفین و شاید دوطرف می انجامد؟آیا براستی بحث کردنهای سیاسی ما برای خداست ؟اگر هست سهم سلیقه و باند وجناح و جبهه و... ما چقدر و سهم خدا چقدر است ؟ چقدر به عقل و منطق و شعور خدادادی مان رجوع می کنیم و چقدر به خرده فرمایشات باند وجناحمان؟ آیا واقعا چنانچه طرف مقابل ما حرف و استدلال منطقی و درستی را عنوان کرد که قلبا مورد پذیرش ما قرار می گیرد، حاضریم به اصطلاح کوتاه بیاییم وخلاف نظرخود یا باند و دسته و حزب و جناحمان آن را قبول کنیم ؟امکان ندارد ! چون ممکن است حیثیتمان به باد رود آسمان و زمین به هم برسند و ...امکان ندارد!امکان ندارد !حرف مرد یک کلام است!

براستی در این مقوله چقدر آموزه های قرآنی و دینی و خصوصا آیه شریفه دیل در زندگی ما ملاک عمل قرار می گیرد؟

الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُوْلَئِکَ الَّذِینَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُوْلَئِکَ هُمْ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ قرآن کریم سوره:الزمر آیه 18  : آنهایى که سخنان را گوش فرا مى‏دهند و از بهترین آنها پیروى مى‏کنند، آنها هستند که خدا هدایتشان کرده و آنها هستند که صاحبان خرد نابند.

خب حال که امتحان کرده ایم و صدباره هم امتحان کرده ایم که بعضا اینگونه بحثها در جمعهای دوستانه و یا خانوادگی  دلخوری ببار آورده و موجب تشتت وتفرقه می شود، این چه کاری است که ما انجام می دهیم؟

باور بفرمایید عزیزان خود حقیردوست داشتم در محیط مجازی وب "بر بلندای کوه بیل " وبر بلند ترین نقطه ی آن که همان نیز به نوعی به تبع سیاست درحال ویران شدن است ، بنشینم واز بلندای آن جنگلهای زیبا ودرختچه ها وبوته زارها ی سرسبز و در دوردستهای آن بلندیهای کوه دیش را نظاره کنم ،در هوای مطبوع  بلندیهای" تل بادی "نفس بکشم ،به آواز دلنشین پرندگان زیبای آن سامان گوش فرادهم و...

اما حیف که اینجا نیز آن واژه نامبارک رهایمان نمی کند.....

تل بادی: بلندترین نقطه کوه بیل در حدود شمال غربی آن می باشد که زمانی پوشیده از جنگلهای انبوه ارژن و کهکم و کیالک و ...بود و اینک متاسفانه دستخوش بی رحمی های بشر ی گردیده است.