بر بلندای کوه بیل

علیرغم این که به سرحد کوه بیل فوق العاده علاقه مند هستم ،منتهی به دلایلی کمتر توفیق حاصل می شود که از آن جا دیدن داشته باشم.اما به هرحال سعی می کنم حداقل در فصل بهار و خصوصا اریبهشت ماه از آن جا دیداری تازه کنم و با مشاهده زیبایی های کوه بیل خاطرات دوران کودکی و نوجوانیم را مرور کنم.امسال جمعه 17 اردیبهشت ماه به دعوت عموزاده هایم از صبح زود با جمع و جور کردن مختصر تدارکاتی راهی سرحد شدم.کوه بیل را همچنان زیبا و دوست داشتنی دیدم.اما به وضوح بی پناهیش را در برابر هجوم انسانی مجسم دیدم. راستش از وقتی که بهار آغاز می شود با رویش اولین سبزه ها ،سیل هجوم طبیعت دوستانی که دوست داشتنشان را با نابود کردن طبیعت به اثبات می رسانند  نیز آغاز می شود. ......

 بوته جاشیر حیوانی غرق در گل /بلندی های واقع در شرق چشمه مربوک /کوه بیل

یورد مربوک /آن وقتها که با ایل همسفر بودیم کناره چشمه ،یورد بهاره ما بود .مربوک دو چشمه داشت .کنار چشمه بالا عمو زاده های مرحوم پدرم اتراق می کردند و کنار چشمه پایین ،ما و برخی عموها  ساکن می شدیم .چشمه های مربوک ،علیرغم خشک سالی نسبتا تغییری در میزان آب آنها ایجاد نشده است.

مراتع ما در بهار پوشیده از بوته های جاشیر حیوانی است که مناظر زیبایی را از کوه بیل به رخ می کشاند. این بوته ها را قبل از زرد شدن درو کرده و بافه می گذارند و پس از خشک شدن بافه ها را جمع آوری کرده و در خرمن انبار می کنند و سپس آنها را بوسیله احشام خرد کرده و به انبارهای علوفه حمل می نمایند. ناگفته نماند که اهالی روستای پرشکفت نیز  در قسمتهایی از مراتع ما دارای پروانه جمع آوری کاه جاشیر  و در قسمتهایی از مراتع هم مشترک هستند.

ارتفاعات شمال غربی کوه بیل ،مشرف به دشت ارژن منتهی به دره خرس/